Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Χαλάνδρι, Αττική, Greece

Αναγνώστες

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Πάρνηθα: Ξεροβούνι - Βρόκολι - Κατσιμίδι

Μετά από 21 χρόνια πεζοπορίας στην Πάρνηθα, αποφάσισα να προσεγγίσω και μία κορυφή της που δεν είχα καταφέρει να φτάσω όλα αυτά τα χρόνια. Το Ξεροβούνι.

Σε παλαιότερες πεζοπορίες είχα προσπαθήσει να εντοπίσω το μονοπάτι από την πλευρά του χωματόδρομου που περνάει από την πηγή "Μεσιανό νερό" και κατευθύνεται προς την "Σφάκιζα", αλλά δεν τα είχα καταφέρει. Και αυτό γιατί ενώ εγώ ακολουθούσα το μονοπάτι που κατηφορίζει προς την "Σφάκιζα", η αρχή του μονοπατιού για το Ξεροβούνι βρίσκεται στον δρόμο, και έτσι το προσπερνούσα.

Για σημείο εκκίνησης επέλεξα τα πρώην Βασιλικά κτήματα του Τατοΐου, με το σκεπτικό, εκτός της ανάβασης στο Ξεροβούνι, να συνεχίσω την πορεία προς την Μόλα, την Ξούλιζα, το Βρόκολι και το Κατσιμίδι κάνοντας μία χορταστική κυκλική πεζοπορία.

Τα πρώτα βήματα της πορείας μου έγιναν στους βατούς χωματόδρομους του Τατοΐου, μέχρι το σημείο που ξεκινάει το μονοπάτι. Η ημέρα ήταν ηλιόλουστη, δίνοντάς μου την σιγουριά πως θα έχω καταπληκτική θέα από την κορυφή του Ξεροβουνίου.

Ο χωματόδρομος που πηγαίνει προς την πηγή "Κιθάρα"
 
Στο βάθος ο Υμηττός
 
Ο "στόχος" μου
 
Η αρχή του μονοπατιού
 
Ακόμη στα χαμηλά
 
Χαμηλά ο χωματόδρομος που ξεκίνησα
 
Το μονοπάτι περνάει δίπλα από χαρακτηριστικό πέταλο δρόμου
 
Πυκνός θαμνότοπος
 
Διασταύρωση με τον χωματόδρομο που πηγαίνει προς τους Βουρλιώτες
 
Στο βάθος η Πεντέλη

Το μονοπάτι


Η Πεντέλη και στο βάθος αριστερά η Όχη

Η Πεντέλη μέσα στην πρωινή αχλή

Υμηττός


Το πυροφυλάκιο στην κορυφή του Κατσιμιδίου

Σε μεγάλα τμήματα της διαδρομής, το μονοπάτι κινούνταν πάνω σε βράχινες ράχες και προεξοχές, ενώ σε κάποια άλλα περνούσε μέσα από πυκνούς θάμνους. Τοπικά, χρειάστηκε και μικρή αναρρίχηση χωρίς κάποια ιδιαίτερη δυσκολία. Η προσοχή όμως, ήταν απαραίτητη, ιδίως μέχρι κάποιο υψόμετρο, ενώ ψηλότερα το πεδίο γινόταν πιο ομαλό.

Το "μονοπάτι" περνάει πάνω από τον βράχο
 
Πυκνό θαμνοτόπι με ρείκια....
 
...και κουμαριές
 
Τοπικές δυσκολίες...
 
...και μικρή (εύκολη) αναρρίχηση

Κερδίζοντας ύψος
 
Κι όμως είναι πέτρα
 
Το πεδίο ανοίγει
 
Φτάνοντας στην κορυφή
 
Τελευταία μέτρα



                                                                  "Φτάσαμε!!!"



Το Αυγό αριστερά και το Όρνιο δεξιά
 
Το Όρνιο και η Καραβόλα στο βάθος
 
Ο κώνος της Δίρφυς

Από την κορυφή φαίνονται η Ιπποκράτειος Πολιτεία και η λίμνη Μαραθώνα...
 
...ο Νότιος Ευβοϊκός και η Πεντέλη...
 
...ο Υμηττός και το λεκανοπέδιο της Αθήνας...

...το Φλαμπούρι και το Αυγό...
 
...το Όρνιο και η Καραβόλα...
 
...το Αγόρο, η Καψάλα και το Σκίμφθι...
 
...η λάκα Ντρίζα και στο βάθος η Δίρφυ και η νότια Εύβοια
 
Πανόραμα από το Ξεροβούνι
Για μεγαλύτερο μέγεθος της πανοραμικής φωτογραφίας, πατήστε εδώ.


Αναμνηστική!
 
Το Κατσιμίδι από ψηλότερα!
 
Η λίμνη του Μαραθώνα
 
Η Πεντέλη
 
Ο Παρνασσός
Η συνέχεια από εκεί έγινε προς την πηγή Κορομηλιά και Μεσιανό νερό. Το πλάνο που είχα για αυτή την πεζοπορία, ήταν να περάσω από τη Μόλα και από εκεί μέσω του μονοπατιού που πηγαίνει στην Μαλακάσα, να φτάσω είτε μέχρι το λιβαδάκι στην Ξούλιζα, είτε, αν είχα χρόνο, μέχρι το Παλιομήλεσι, και να επέστρεφα από το Βρόκολι. Στην συνέχεια θα έπαιρνα το μονοπάτι που καταλήγει στο Μακρυχώραφο κάτω από το Κατσιμίδι, και ανεβαίνοντας το απότομο μονοπάτι που φτάνει στην πύλη του πυροφυλάκιου στην ομώνυμη κορυφή, να συνέχιζα από τον χωματόδρομο μέχρι την κορυφή Βουρλιώτες, και να κατέβαινα το μονοπάτι που θα με έφτανε στην αφετηρία και στο σημείο που είχα το αμάξι μου. Και έτσι τελικά έγινε.


Ο πάγος κάνει παιχνίδια
 
Ευκαιρία για παιχνίδι με τον πάγο, την πέτρα...
 
...και την φωτογραφική μηχανή!
 
Το μπαστούνι είναι σαν να αιωρείται
 
Στην διασταύρωση για την πηγή Κορομηλιά
 
Η πηγή Κορομηλιά. Το νερό πλέον δεν πίνεται όπως και σε όλες τις πηγές!






Στο μονοπάτι Κορομηλιά - Μεσιανό νερό
 

Χαρακτηριστικό βράχινο τμήμα του μονοπατιού
 
Διασταύρωση με τον χωματόδρομο
 
Σημείο αναψυχής δίπλα στην πηγή του Μεσιανού νερού
 
Από εκεί φαίνεται το Ξεροβούνι...
 
...και δεξιότερα η Πεντέλη στο βάθος
 
Το Μεσιανό νερό, μη πόσιμο πιά!
 
Στο λιβάδι της Μόλας
 
Μακρόστενη σκιά!
 
Η θέα προς τις ψηλές κορυφές, από το Αυγό...
 
...το Όρνιο...
 
...και τη Καραβόλα
 
Στη Μόλα
  
Το Ξεροβούνι Ευβοίας
 
Η Δίρφυς
 
Στον χωματόδρομο που πηγαίνει στο λιβάδι Σαλονίκι
 
Η συνέχεια του μονοπατιού προς την Μαλακάσα

 Και κάπου εκεί, λίγο πριν το λιβάδι της Ξούλιζας, δηλαδή στο μακρύτερο περίπου σημείο της διαδρομής, έκανε η ατυχία την εμφάνισή της. Ξέμεινα από σόλα στο μποτάκι!! Άρχισε, ευτυχώς σιγά σιγά, να ξεκολάει και να παραδίνει το "πνεύμα" της ως σόλα. Vibram σου λέει μετά, τς τς τς!!


Η σόλα στα τελευταία της...
 
...άνοιξε σαν σαλιάρα!
 
Φτάνοντας στο μικρό λιβαδάκι της Ξούλιζας...
...που κάποτε έφτιαχναν κάρβουνα εδώ
 
Στο υπέροχο μονοπάτι που συνδέει την Ξούλιζα με το Βρόκολι








Στο Βρόκολι το τοπίο είναι μαγικό
 
Τα δέντρα έχουν πάρει...
 
...εντυπωσιακές μορφές
 
Ώρα για άμεση επισκευή
 
Κι όμως, αυτό κράτησε επάξια για την υπόλοιπη διαδρομή

Μοναχικό δέντρο
 
Λιβαδάκι, παλιό καρβουνιάρικο
 
Η αρχή του μονοπατιού για το Μακρυχώραφο

Το Κατσιμίδι
 
Το Ξεροβούνι
 
Το Όρνιο
 
Η Καραβόλα
 
Οι πλαγιές που ανοίγονται μέχρι το Μακρυχώραφο και το Κατσιμίδι

Μικρό καρβουνιάρικο
 
Ο χωματόδρομος για το Βρόκολι στο Μακρυχώραφο
 
Το Κατσιμίδι από κάτω
 
Ανεβαίνοντας στο Κατσιμίδι, με θέα προς το Μπελέτσι
 
Στην πύλη για το πυροφυλάκιο στην κορυφή Κατσιμίδι
 
Οι πλαγιές προς το Βρόκολι
 
Το μονοπάτι προς την κορυφή και τη λάκκα Τσαούση
 
Δεξαμενή ύδατος 40.000 λίτρα!!
 

Erica manipuliflora, ρείκι το μελισσοτροφικό


Erica manipuliflora, ρείκι το μελισσοτροφικό

Περισσότερες πληροφορίες για το ρείκι το μελισσοτροφικό, αλλά και για πολλά άλλα είδη της Αττικής χλωρίδας θα βρείτε στο πολύ ενδιαφέρον blog, Flora Attica.


Το Ξεροβούνι, "κλείνοντας" τον κύκλο
 
Οι πλαγιές προς την πηγή και τη λάκκα Τσαούση
 
Η θέα από την κορυφή Βουρλιώτες προς το Τατόϊ
 
Το πυκνό δάσος (φτου φτου σκόρδα) στο Τατόϊ
 
Τα πρώην Βασιλικά κτήματα και η Πεντέλη
 
Το  μονοπάτι από τους Βουρλιώτες προς τα πρώην Βασιλικά κτήματα
 
Η βλάστηση είναι τόσο πυκνή που θυμίζει λίγο ζούγκλα
 
Πάλι πίσω
 
Η συνολική διαδρομή στον χάρτη


Εκτός από την χαρά της διαδρομής σε νέα μονοπάτια, ο υπέροχος καιρός και η ηρεμία του τοπίου συνέβαλαν για μία ακόμα εξαιρετική πεζοπορία στο αγαπημένο μου βουνό, επιβεβαιώνοντας πως η ομορφιά ενός τόπου μπορεί να είναι ανεξάντλητη.

Παρότι συμπλήρωσα ένα ακόμα λιθαράκι στην πεζοπορική μου δράση, γνωρίζω πολύ καλά πως τα άγνωστα σε εμένα μονοπάτια είναι ακόμα πολλά, και με περιμένουν να τα διαβώ.



Το track της διαδρομής σε μορφή gpx λήψη εδώ.

Το track της διαδρομής σε μορφή kml λήψη εδώ.



4 σχόλια:

  1. με έστειλε το χριστουγεννιάτικο status της συζύγου.... υπέροχο το post... ανυπομονώ να διαβάσω και τα υπόλοιπα.... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ πολύ Ελένη για τα καλά σου λόγια. Ελπίζω να χαρείς την ανάγνωση ή ακόμα περισσότερο να πάρεις ιδέες!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. perpatisa stis 27/12/11 apo makruxorafo-kserovouni-koromilia-mesiano nero piso makryxorafo me xioni-eksairetiki diadromi poli duskola to brika giati o xartis mou den eixe auto to monopati se antithesi me to xarti pou exeis anevasei.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε ανώνυμε, πράγματι η ανάβαση προς το Ξεροβούνι έχει τα σχετικά ζόρια της λόγω του δύσκολου πεδίου. Πόσο μάλλον όταν έχει και χιόνι, το οποίο ήταν και αρκετό την συγκεκριμένη ημερομηνία που πήγες. Πάντως πρέπει να ανταμείφθηκες από το τοπίο!!
    Ο χάρτης που χρησιμοποιώ είναι της Ανάβασης, και θεωρώ πως είναι ιδιαίτερα ενημερωμένος, αφού τα μονοπάτια που είναι αποτυπωμένα, έχουν περπατηθεί. Αυτός που βλέπεις πιο πάνω είναι το Toponavigator της ίδιας εταιρείας, για χρήση στον υπολογιστή.
    Καλές γιορτές. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή