Δίρφυς: Στενή - καταφύγιο

Την Δίρφυ την έχω επισκεφθεί πολλές φορές και αρκετές από αυτές έχω ανέβει στην κορυφή της. Τις περισσότερες φορές έχω περπατήσει στην ευρύτερη περιοχή του καταφυγίου, αφού συνήθως μέχρι εκεί έφτανα με το όχημά μου, και μία φορά έχω επισκεφθεί τα μονοπάτια στην βάση του Ξεροβουνίου.

Ποτέ όμως δεν είχα κάνει μία κανονική ανάβαση στο βουνό, ξεκινώντας από την Στενή, φτάνοντας στο καταφύγιο ή ακόμα καλύτερα στην κορυφή, και επιστρέφοντας στο σημείο αναχώρησης.

Την ευκαιρία για την πραγματοποίηση αυτής της κυκλικής πορείας, την έδωσε με την πρότασή του για πεζοπορία στο συγκεκριμένο βουνό, ο φίλος μου ο Γιώργος, μόνιμος κάτοικος πλέον στην ευρύτερη περιοχή της Χαλκίδας, και λάτρης της περιπέτειας και της δράσης.

Η πορεία σχεδιάστηκε εύκολα στον χάρτη, αφού υπάρχουν τρία βασικά μονοπάτια που συνδέουν την Στενή με την Δίρφυ και το Ξεροβούνι. Το Σ1 που είναι το κύριο μονοπάτι ανάβασης στο καταφύγιο και κατ' επέκταση στην κορυφή της Δίρφυς, το Σ2 είναι το μονοπάτι που κινείται κυρίως μέσα στο καστανόδασος και που φτάνει μέχρι την αρχή σχεδόν του χωματόδρομου που κατευθύνεται στο καταφύγιο και μπορείς να το χρησιμοποιήσεις και για τις δύο κορυφές, την Δίρφυ και το Ξεροβούνι, και το Σ3 που ανεβαίνει προς τις πλαγιές του Ξεροβουνίου. Και τα τρία μονοπάτια ξεκινούν λίγα μέτρα πιο πάνω από τις τελευταίες ταβέρνες στην Άνω Στενή.

Έτσι το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου νωρίς το πρωί βρεθήκαμε οι δυό μας, να ξεκινάμε το περπάτημα δίπλα από το γήπεδο της Άνω Στενής, στις δασωμένες πλαγιές του βουνού στην δυτική πλευρά, ακολουθώντας για την ανάβαση το μονοπάτι Σ1 και για την επιστροφή το Σ2.

Στην αρχή της πορείας μας στο μονοπάτι Σ1

 

Σύντομα διασχίσαμε τον πρώτο χωματόδρομο

 

Μέχρι να ζεσταθούμε το κρύο ήταν αισθητό

 

Πολλά ξερά πεσμένα δέντρα

  

Το Ξεροβούνι στο βάθος

Η μέρα είναι ιδανική για πεζοπορία...

 

...αφού έχει συννεφιά και ψύχρα!

 

Συναντήσαμε ευθύβολα και πανύψηλα έλατα όσο ανεβαίναμε

Μικρή στάση στην πηγή Συκάμινο...

 

...η οποία έβγαζε αρκετό νερό

 

Λίγο πιο πάνω ξαναντυθήκαμε

 

Σε όλο το μονοπάτι τα σημάδια ήταν συνεχή και ευδιάκριτα

Η θέα προς τα νοτιοδυτικά

 

Η θέα προς τα βορειοδυτικά

 

Στο βράχινο πέρασμα κάτω από την κορυφή Τούρλα

 

Η θέα μας αποζημίωνε συνέχεια

Υπέροχα τοπία

 

Από κάτω βρίσκεται η Στενή

 

Το καστανόδασος και το Ξεροβούνι

 

Με φόντο τον κώνο της κορυφής

 

Η κορυφή ήταν συνέχεια καλυμμένη με σύννεφα

Διαδρομή για mountain bike λίγο πριν το καταφύγιο

 

Στη περιοχή Ελατιάς

 

Το καταφύγιο με την κορυφή στο βάθος

  Δυστυχώς το καταφύγιο ήταν κλειστό και το κρύο και ο δυνατός αέρας δεν μας επέτρεψε να κάνουμε το διάλειμμα εκεί. Έτσι με το που φτάσαμε, ξεκινήσαμε την κατάβαση για να βρούμε ένα απάγκιο μέρος το οποίο θα μας επέτρεπε να κάνουμε μία στάση.

Τα χρώματα ήταν εντυπωσιακά

 

Κατεβαίνοντας τον χωματόδρομο από το καταφύγιο

 

Κορμός-γλυπτό, ένα από τα πολλά που συναντήσαμε

Κατεβαίνοντας το μονοπάτι Σ2

Το "μαγεμένο δάσος!"

     

Έλατα, καστανιές και πλατάνια, τα δέντρα που αποτελούν αυτές τις πλαγιές

 

Κλαδιά

 

Ποικιλία σχημάτων

 

Οι κάθετοι βράχοι πάνω από την Στενή

Οι κορμοί στις καστανιές έχουν απίθανα σχήματα...

 

...και τεράστια μεγέθη αφού είναι υπεραιωνόβιο δάσος

 

Μπόλι

 

Βρύα καλύπτουν τους κορμούς καταδεικνύωντας τα υψηλά ποσοστά υγρασίας

 

Μανιτάρια πάνω σε κορμό

 

Φυλλοστρωμένο μονοπάτι!

 

Με φόντο το ανάμικτο δάσος...

 

...φυλλοβόλων και αειθαλών δέντρων

 

Λίγο πριν φτάσουμε στη Στενή...

 

...συνεχίζουμε να εκπλησσόμαστε...

 

...από την ποικιλία...

 

...και την ομορφιά που συναντούμε

 

Στο ρέμα που συναντά το μονοπάτι Σ2

 

Το πέρασμα στην άλλη μεριά γίνεται πάνω από τις πέτρες

 

Λίγο πιο κάτω και 200 μέτρα πριν βγούμε στον ασφαλτόδρομο και στο σημείο που ξεκινήσαμε, βρεθήκαμε στην διακλάδωση με το μονοπάτι Σ3 που κατευθύνεται προς το Ξεροβούνι. Μιας και ήταν σχετικά νωρίς για να τελειώσουμε την βόλτα μας, αποφασίσαμε να περπατήσουμε για λίγο σε εκείνο το μονοπάτι μέχρι τον πρώτο χωματόδρομο που συναντάει λίγο ψηλότερα, και να επιστρέψουμε από αυτόν προς την Στενή, κάνοντας έτσι έναν μικρό έξτρα κύκλο.

Ένα από τα ρέματα που διασχίζει το μονοπάτι

 

 

Το νερό ακολουθεί την πορεία του

 

Μικρός καταρράκτης

 

Το μονοπάτι είναι γεμάτο πλατανόφυλλα

 

Ανηφορίζοντας στο Σ3...

 

...που κινείται παράλληλα με το ρέμα...

 

...συναντούμε αρκετούς μικρούς καταρράκτες

Φτάνοντας στην διασταύρωση με τον χωματόδρομο, τον ακολουθήσαμε με κατεύθυνση προς την Στενή. Ο χωματόδρομος κινείται αρκετά ψηλότερα από την ρεματιά, δίνοντάς μας  πανοραμική θέα. Σε λίγη ώρα βγήκαμε στον κύριο ασφαλτόδρομο δίπλα στην τελευταία ταβέρνα που ήταν πολύ κοντά στο αυτοκίνητό μας.

Οι πλαγιές στις οποίες περάσαμε κατά την ανάβασή μας

 

Το εκκλησάκι στην αρχή του μονοπατιού

  

Νερά τρέχουν από παντού

   

Το πλατανόδασος της Στενής

Φτάνοντας στο τέλος της βόλτας μας

 

Το ίχνος της διαδρομής μας στον χάρτη

Μέσα σε ένα πρωινό, και σε σύντομο σχετικά χρόνο, είχαμε περάσει ίσως από τα πιο όμορφα τμήματα της Δίρφυς. Ξεκινήσαμε μέσα σε πυκνό πευκόδασος, νωπό και δροσερό από τις βροχές του φθινοπώρου, το οποίο σιγά σιγά το διαδέχτηκε το υπέροχο ελατόδασος που κυριαρχεί σε αυτό τα υψόμετρο. Βέβαια σε κάποια τμήματα του μονοπατιού, συναντούσαμε και αρκετές καστανιές να ξεπροβάλλουν ανάμεσα στο πυκνό πράσινο των άλλων δέντρων, δημιουργώντας έντονη αντίθεση.

Από τα όρια της αλπικής ζώνης που βρίσκεται το καταφύγιο και σε όλη την επιστροφή μας το σκηνικό ήταν εντελώς διαφορετικό. Βασιλιάς του δάσους ήταν η αιωνόβιες καστανιές που απλώνονταν όχι μόνο στο μονοπάτι που περπατήσαμε, αλλά και σε όλη την πλαγιά που κλείνει αμφιθεατρικά γύρω από την Στενή. Τα έλατα έχουν αναλάβει δευτερεύοντα ρόλο εδώ, καθώς εμφανίζονται περιστασιακά στον χώρο, συμπληρώνοντας όμως μία υπέροχη εικόνα. Κατεβαίνοντας και πλησιάζοντας στις ρεματιές, έκαναν έντονη την παρουσία τους και τα πλατάνια, με αποκορύφωμα στο ρέμα της Στενής που έχουν δημιουργήσει ένα μοναδικής ομορφιάς πλατανόδασος.

Η Δίρφυ μπορεί, ίσως περισσότερο από πολλά άλλα βουνά να γίνει αρκετά επικίνδυνη, και αυτό το έχει αποδείξει στο παρελθόν. Μπορεί όμως να σου ανοιχτεί και να σου προβάλλει τις ομορφιές της που δεν είναι λίγες. Εγώ με τον Γιώργο είδαμε ένα μέρος από αυτές, και ανυπομονούμε να δούμε και τις υπόλοιπες.

Το track της διαδρομής σε μορφή gpx λήψη εδώ

Το track της διαδρομής σε μορφή kml λήψη εδώ