Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Χαλάνδρι, Αττική, Greece

Αναγνώστες

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Με το Combo Ride στα Δερβενοχώρια..


Η ποδηλατική παρέa Combo Ride, διοργανώνει συχνά πολύ ενδιαφέρουσες βόλτες κοντά στην Αθήνα ή ακόμα και μακρύτερα από την πρωτεύουσα. Κάποιες φορές μάλιστα, οι βόλτες αυτές μπορεί να είναι χωμάτινες, τμηματικά ή και ολοκληρωτικά.

Πάνε μερικοί μήνες που μέσα από το Facebook έχω γίνει «φίλος» στο Combo Ride, αλλά παρ’ όλα αυτά, δεν είχα καταφέρει μέχρι τώρα να συμμετάσχω σε καμία από τις βόλτες τους, είτε γιατί είχα κανονίσει κάτι άλλο, είτε διότι το συγκεκριμένο Σαββατοκύριακο θα δούλευα. 

Έτσι, μόλις διάβασα την ανακοίνωση τους, για την βόλτα που διοργάνωναν στα Δερβενοχώρια, αποφάσισα πως θα κανόνιζα έτσι το πρόγραμμά μου ώστε να μην την χάσω με τίποτα. Στο κάτω κάτω, θα επισκεπτόμασταν «πάτρια εδάφη». Και έτσι έγινε!!!

Το πρωί της Κυριακής στις 23 Ιανουαρίου, βρισκόμουν αρκετά νωρίτερα στον σταθμό του προαστιακού της Λεωφόρου Πεντέλης, με τον οποίο θα φτάναμε μέχρι τα Λιόσια. Από εκεί, που ήταν και το σημείο συγκέντρωσης, θα ξεκινούσαμε την βόλτα μας για το οροπέδιο των Σκούρτων στην βορειοδυτική πλευρά της Πάρνηθας.



Αφού μαζευτήκαμε όλοι, ξεκινήσαμε την μακρυά ανάβαση των 20 περίπου χιλιομέτρων. Στην αρχή ο δρόμος μέχρι την Φυλή είχε ήπια ανηφορική κλίση και μπορούσες να κρατήσεις έναν ρυθμό πεταλάρωντας, χωρίς να σε κουράζει. Από το κέντρο της Φυλής μέχρι και το ρέμα την Γιαννούλας (γνωστό σε πολλούς και ως φαράγγι της Γκούρας), υπήρξε μία ξεκούραστη κατηφόρα 2 περίπου χιλιομέτρων, όπου όλοι δοκιμάσαμε τις δυνατότητές μας στο ελεύθερο ρολλάρισμα!



Αμέσως μετά την γέφυρα του ρέματος, ξεκινάει η ανηφόρα η οποία συνεχίζει για αρκετά χιλιόμετρα και σε κάποια σημεία, η κλίση είναι αρκετά έντονη. Σε αυτό το τμήμα της διαδρομής οι περισσότεροι χωριστήκαμε, αφού ο καθένας είχε τον δικό του ρυθμό με τον οποίο μπορούσε να κινηθεί καλύτερα.











Ο καιρός ήταν σύμμαχος αφού όλη την ημέρα επικρατούσε συννεφιά με μία ελαφριά ψύχρα
 ισορροπώντας κάπως την ένταση από το κοπιαστικό πετάλι της ανηφόρας. Έτσι, οι θέα που είχαμε από διάφορα σημεία της διαδρομής, ήταν εξαιρετικά όμορφη.


  
Στην περιοχή του κάστρου της Φυλής, έγινε μία στάση ώστε να ξεκουραστούμε λίγο μιάς και το μεγαλύτερο μέρος της ανηφόρας είχε τελειώσει, αλλά και, κυρίως, να μαζευτούμε όσοι είχαμε διασκορπιστεί. Μετά από αρκετή ώρα και μπόλικες φωτογραφίες, συνεχίσαμε την πορεία μας, μαζεμένοι πάλι σχεδόν όλοι μαζί, καθώς το κρύο σε εκείνο το υψόμετρο ήταν ιδιαίτερα αισθητό.










































Μετά από λίγα χιλιόμετρα, στο σημείο της διαδρομής που αλλάζει ο νομός από την Αττική στην Βοιωτία, άρχισε μία μακρυά και απολαυστική κατηφόρα. Άλλος γρηγορότερα, άλλος πιο χαλαρά αφεθήκαμε όλοι, σχεδόν λυτρωτικά να κυλίσουμε τα επόμενα χιλιόμετρα, σα να παίρναμε το αίμα μας πίσω για την ατελείωτη ανηφόρα που μας είχε τόσο «ταλαιπωρήσει», αλλά είχαμε αφήσει πλέον πίσω μας.


Συνάντηση πάλι στην κεντρική διασταύρωση με τον δρόμο Σκούρτων – Στεφάνης, όπου και αποφασίστηκε να παρακάμψουμε τα Σκούρτα και να κατευθυνθούμε προς την Πύλη αφού ο καιρός έδειχνε πως δεν θα έμενε για πολύ ώρα ακόμα στεγνός. 



























































Πράγματι, λίγη ώρα μετά που κάτσαμε στην ταβέρνα στην Πύλη, ξεκίνησε η βροχή. Έτσι είχαμε τον χρόνο να «αναπληρώσουμε» τις δυνάμεις που είχαμε καταναλώσει μέχρι εκείνη την ώρα με τα πλούσια διατροφικά εδέσματα της περιοχής.






























Όταν ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε, η βροχή είχε σταματήσει και σε συνδυασμό με τα χρώματα του δειλινού δημιουργούσαν υπέροχες εικόνες. Επιστρέψαμε για λίγο από τον ίδιο δρόμο και κατευθυνθήκαμε προς το χωριό Στεφάνι. Εκεί συναντήσαμε και την μοναδική ανηφόρα του γυρισμού μας που κράτησε για ένα χιλιόμετρο περίπου. Μετά απ’ αυτό ο δρόμος ήταν συνεχώς κατηφορικός και περνούσε μέσα από δασικές εκτάσεις, αλλά ήθελε πάρα πολύ μεγάλη προσοχή, πρώτον γιατί νύχτωνε και δεύτερον γιατί ήταν κακής ποιότητας (ως συνήθως) και πολύ γλιστερός λόγο της βροχής που είχε ρίξει νωρίτερα.



 














Στο τέλος φτάσαμε στον σταθμό του προαστιακού της Μαγούλας, όπου ανά ομάδες πήραμε το τραίνο για την επιστροφή προς τα σπίτια μας.

Η πορεία της διαδρομής μας στον χάρτη

 

Είχα περάσει πολύ όμορφα και είχα ευχαριστηθεί τόσο την βόλτα με το ποδήλατο όσο και την παρέα που έκανα με τα παιδιά που συνάντησα εκεί. Η πρώτη, για εμένα, βόλτα με το Combo Ride μόλις είχε τελειώσει. Ήμουν όμως σίγουρος, πως δεν ήταν και η τελευταία!!!
 
Το track της διαδρομής σε μορφή gpx εδώ.

Το track της διαδρομής σε μορφή kml εδώ.