Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Χαλάνδρι, Αττική, Greece

Αναγνώστες

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Πάρνηθα: Κυκλική ποδηλατική βόλτα από την Ντράσιζα

Άλλη μία ποδηλατική κυκλική διαδρομή στην Πάρνηθα, "βασάνιζε" για αρκετό καιρό το μυαλό μου. Και αυτό γιατί εκτός από τους αρκετούς δασικούς χωματόδρομους που βρίσκονταν μέσα στον σχεδιασμό, υπήρχε κι ένα μονοπάτι το οποίο θα ήταν και ο "συνδετικός κρίκος" που θα μου επέτρεπε να ολοκληρώσω την συγκεκριμένη κυκλική πορεία. Το μονοπάτι μόλις που ξεπέρναγε το 1,5 χιλιόμετρο μήκος και σε παλαιότερο πέρασμά μου από αυτό, αρκετά χρόνια πριν (και μάλιστα με μηχανή κατά τη διάρκεια ενός αγώνα Trail Ride), η προσπέλαση ήταν αρκετά άνετη καθώς, σε όλο σχεδόν το μήκος του, ήταν διαμορφωμένο σε λούκι με ελάχιστες πέτρες ή δέντρα να εμποδίζουν την προσπέλαση. Όλα αυτά όμως, πριν από την φωτιά του 2007 η οποία με το πέρασμά της, δεν κατέστρεψε μόνο την χλωρίδα και την πανίδα, αλλά αλλοίωσε εντελώς και την μορφολογία του τοπίου. Έτσι το μόνο που μπορούσε να γίνει, ήταν να δω από κοντά αν το μονοπάτι ήταν σε προσπελάσιμη κατάσταση!

Η εκκίνηση έγινε, για μια ακόμα φορά από το "βολικό" πάρκινγκ του Τελεφερίκ.


Στο πάρκινγκ
 
Έτοιμος για αναχώρηση



 Η πορεία που ακολούθησα ήταν η συνήθης για την ανάβαση στο βουνό, από τον χωματόδρομο που περνάει από τον Άγιο Γεώργιο στο Κεραμίδι, δυτικά από την κορυφή Κυρά και στην συνέχεια ακολούθησα τον ίδιο κεντρικό δρόμο, που με έβγαλε τελικά στο Παλαιοχώρι της Αγίας Τριάδας.


Πάνω από τον Άγιο Γεώργιο
 
Αρκετά λουλούδια
 
Η κορυφή της Κυράς
 
Στο βάθος το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου

 Από το Παλαιοχώρι και μέσω του ασφαλτόδρομου κατευθύνθηκα μέχρι το διάσελο του Πανός.


Η πηγή Βιλλιάνι...

...ξεχειλίζει από νερό!
 

Η βρύση στο διάσελο του Πανός
 
Στο βάθος η Πλατυβούνα μέσα από τα αποκαΐδια
 
Η "καμμένη" θέα προς τα βόρεια
 
Παπαρούνα
 
Bike cockpit!
 
Αριστερά η Πλατυβούνα και δεξιά η Κρισιγιώνα


Από το διάσελο του Πανός και για 3 περίπου χιλιόμετρα η πορεία ήταν απολαυστική καθώς κινήθηκα σε ήπια κατηφορικό χωματόδρομο πολύ καλής βατότητας και με όμορφες εναλλασσόμενες στροφές.  Αφού πέρασα την διασταύρωση με τον δρόμο που πηγαίνει προς τις πηγές της Γκούρας, συνέχισα ευθεία προς τη νοτιοδυτική πλευρά των κορυφών Κρισιγιώνα και Κράκουρα. Παρ' ότι η προσπέλαση από τους συγκεκριμένους δρόμους είναι μάλλον σπάνια, η κατάστασή τους είναι αρκετά καλή.


Στην διασταύρωση για την Γκούρα

Η θέα προς τα πίσω
 
Στο σημείο που ο δρόμος συναντάει το πλάτωμα κάτω από την κορυφή Κράκουρα, περνάει το μονοπάτι που συνδέεται με τον κύριο χωματόδρομο Φυλής - Αυλώνας, κατεύθυνση την οποία ακολούθησα. Στην αρχή το τοπίο αποτελούνταν από αραιοκαμμένα δέντρα, έντονη χαμηλή βλάστηση και θάμνους, ενώ το μονοπάτι εκτός από ένα - δυό σημεία, ήταν ιδιαίτερα φανερό.


Πράσινο και μαύρο



Μαύρη απελπισία

Προς τις ψηλές κορυφές


Στο βάθος το Άρμα

Στην συνέχεια όμως, το μονοπάτι εξαφανιζόταν σχεδόν στο μεγαλύτερο μήκος του μέχρι τον χωματόδρομο. Τα πάρα πολλά πεσμένα καμμένα δέντρα, τα πολλά διάσπαρτα κλαδιά, αλλά και η πλούσια νεαρή θαμνοκάλυψη εκεί που κάποτε υπήρχε μονοπάτι, έκαναν την πορεία ακόμα δυσκολότερη. Μετά από πολλές γρατζουνιές στα πόδια, έφτασα στο χωματόδρομο. Τελικά το πέρασμα, του κάποτε άνετου μονοπατιού, ήταν πλέον μία μικρή περιπέτεια, αλλά άξιζε τον κόπο!


Το μονοπάτι αρχίζει να κλείνει
 
Αναγέννηση


 
Στο βάθος η Κρισιγιώνα απ' όπου ήρθα
 
Πίσω φαίνεται ο δρόμος που πηγαίνει προς τον Αυλώνα
Συνέχισα στον κεντρικό χωματόδρομο με κατεύθυνση προς την Φυλή για 3 περίπου χιλιόμετρα, μέχρι την διασταύρωση στο Κλημέντι, όπου και έστριψα κατηφορίζοντας προς το ρέμα Γκούρας και το ρέμα Μποντιά. Υπέροχες κατηφόρες σε δασωμένα και πάλι τοπία, με πολλά τρεχούμενα νερά να συντροφεύουν την πορεία μου. Από τα πιο ωραία τμήματα όλης της βόλτας, βρίσκονταν σε αυτό το κομμάτι της διαδρομής.


Στην καλύβα στο Κλημέντι
 
Από το Κλημέντι φαίνεται η Κυρά στο Βάθος


Το ρέμα της Γκούρας...
 
...έχει αρκετό νερό


                             
                                                     "Το πέρασμα του ρέματος"



Η διαμορφωμένη πηγή...
 
...βγάζει το νερό μέσα από το βράχο!
 
Τοπίο μαγικό που σε απαλύνει από την κούραση
 
Το δάσος είναι πολύ πυκνό
 
Τα νερά πιο κάτω θα περάσουν από το φαράγγι της Γκούρας

Συνέχισα την πορεία μου μέσα σε δασωμένη περιοχή μέχρι την διασταύρωση του δρόμου με το μονοπάτι που πηγαίνει στο σπήλαιο του Πανός από το ρέμα του Μποντιά. Λίγο μετά από εκεί, και καθώς άρχισε η ανηφόρα, το καταπράσινο τοπίο το διαδέχθηκε και πάλι το ξερό και καμμένο περιβάλλον που άφησε η φωτιά του 2007.


Το ρέμα Μποντιά

Το μονοπάτι για το σπήλαιο του Πάνα

Η επιστροφή μέχρι την βάση της Κυράς ήταν αρκετά κουραστική, καθώς εκτός από το καμμένο τοπίο, είχε και πολύ έντονη ηλιοφάνεια.


Το Κλημέντι στο βάθος και οι βορειοδυτικές κορυφές

  Στη συνέχεια βγήκα στον δρόμο που είχα ξεκινήσει το πρωί, και κατέβηκα μέχρι πριν το τελευταίο πέταλο, στο σημείο όπου τον διασχίζει το μονοπάτι που έρχεται από το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, 2,5 περίπου χιλιόμετρα πριν την άσφαλτο. Εκεί μπήκα δεξιά και ακολούθησα το μονοπάτι με κατεύθυνση προς την Αμυγδαλέζα. Το μεγαλύτερο τμήμα του μονοπατιού ήταν ποδηλατήσιμο χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες, και μόνο σε λίγα σημεία έπρεπε να κατέβω και να το πάρω στα χέρια. Όλο το μονοπάτι ήταν εξαιρετικά πυκνό από βλάστηση, τόσο από δέντρα όσο και από χαμηλούς αλλά και ψηλότερους θάμνους. Κινούνταν παράλληλα με το ρέμα του Αγίου Γεωργίου για 2 περίπου χιλιόμετρα. Κάπου εκεί πέρασε το ρέμα από την άλλη πλευρά και λίγο αργότερα συνάντησα μία διασταύρωση στην οποία ακολούθησα το αριστερό τμήμα του μονοπατιού που μετά από λίγο με έβγαλε σε χωματόδρομο. Συνεχίζοντας και περνώντας από το Μετόχι, έφτασα γρήγορα στο πάρκινγκ του Τελεφερίκ συμπληρώνοντας 35 περίπου χιλιόμετρα υπέροχης διαδρομής.


Ο χάρτης με την διαδρομή

Με λίγες δυσκολίες παραπάνω απ' ότι είχα φανταστεί, είχα κάνει άλλη μία κυκλική πορεία στην Πάρνηθα με την χρήση και χωματόδρομων και μονοπατιών. Είχε μεγάλη ποικιλία, τόσο σε βατότητα, όσο και σε εικόνες. Αυτό όμως είναι και το πρόσωπο της Πάρνηθας που πάντα σε εκπλήττει. Εκεί που νομίζεις πως όλα είναι άνετα και απλά, εκεί αρχίζουν και τα δύσκολα!!

Το track της διαδρομής σε μορφή gpx λήψη εδώ.

Το track της διαδρομής σε μορφή kml λήψη εδώ.






 

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

14ο 36ωρο Οδοιπορικό Αντοχής 2011 - Πίνδος

Άλλη μια χρονιά στην μοτοσυκλετιστική μου πλάτη, με ένα ακόμη 36ωρο, το ένατο για εμένα, να έχει ολοκληρωθεί επιτυχώς, και αυτή την φορά με την απόλυτη σημασία της λέξης!

Για δεύτερη φορά βρέθηκα ανάμεσα σε αυτούς που είχαν την τύχη να κρατούν το τρόπαιο νίκης, και συγκεκριμένα αυτό της τρίτης θέσης στην γενική ατομική κατάταξη. Η πρώτη ήταν το 2005, καθώς και τότε είχα καταλάβει την ίδια θέση. Επιπλέον, και σαν ομάδα, ιστορική πια στον θεσμό του 36ωρου το Hima & Cota mc, καταλάβαμε επίσης την τρίτη θέση, καθώς και ο συνοδοιπόρος Δημήτρης Καρακαντές που κέρδισε επάξια για πολλοστή φορά το βραβείο πενταετίας, "Τζιβόγλου"!

Η φετινή διαδρομή κινήθηκε κυρίως στην Ήπειρο και είχε την ονομασία "Πίνδος 2011". 

Η εκκίνηση του 14ου 36ωρου, έγινε από το Καρπενήσι το Σάββατο 7 Μαΐου νωρίς το πρωί, στο οποίο είχαμε φτάσει από την προηγούμενη εκεί. Το σύνολο της διαδρομής χαρακτηρίστικε μία από τις πιο δύσκολες από αυτές των προηγούμενων 14 χρόνων, αλλά ταυτόχρονα και μία από τις πιο όμορφες. 

Η πορεία της πρώτης ημέρας περνούσε από τα εξής σημεία: 
Καρπενήσι, ράχες Τυμφρηστού, Ρεντίνα, Λουτροπηγή, Κέδρος, Σοφάδες, Πρόδρομος, Παλαμάς, Ιτέα, Κάστρο, Κουτσόχερο (1η φωτογραφία), Δαμάσι, Βερδικούσα, Κεφαλόβρυσο, Ελάτη, Τρανόβαλτο, Σέρβια, Βελβεντός, Πολύφυτο (2η φωτογραφία), Ριζώματα, Σφηκιά, παραποτάμια διαδρομή Αλιάκμονα, Βέροια, Κάτω Βέρμιο (πορεία με μέση ωριαία ταχύτητα), Νάουσα, Σκύδρα, Έδεσσα, Αετός, Νυμφαίο, Δροσοπηγή (3η φωτογραφία), Βίτσι, Άγιος Αντώνιος, Γαύρος, Ψαράδες Πρεσπών (4η φωτογραφία), Γαύρος, Νεάπολη, Πεντάλοφος (5η φωτογραφία), Επταχώρι, Κόνιτσα, Καλπάκι, Ιωάννινα.


Η διαδρομή της πρώτης ημέρας

Την δεύτερη ημέρα, Κυριακή 8 Μαΐου, κάναμε την παρακάτω διαδρομή:
Ιωάννινα, Ασπράγγελοι (παιχνίδι απομνημόνευσης σημείων), Τσεπέλοβο, Βρυσοχώρι, γέφυρα ποταμού Αωού (6η φωτογραφία), Παλιοσέλι, Άρματα, Δίστρατο, χιονοδρομικό κέντρο Βασιλίτσας, Σμίξη, Περιβόλι, Βοβούσα, Φλαμπουράρι, τεχνητή λίμνη πηγών Αωού, Μέτσοβο (7η φωτογραφία), Βοτόνοσι, Μπαλντούμα, μικρή και μεγάλη Γότιστα, γέφυρα ποταμού Άραχθου (8η φωτογραφία), Κατσικάς, Καλέντζι, Σγάρα, Μικροσπηλιά, Ανεμοράχη, Μελάτες, γέφυρα ρέματος Καλεντίνης (9η φωτογραφία), Άνω Καλεντίνη, Αστροχώρι, Συκιά, Αργιθέα, Δρακότρυπα, Ανθοχώρι (10η φωτογραφία), Κερασιά, Μορφοβούνι, Μεσενικόλας, Καστανιά, Καλλίθηρο, Κέδρος, Ανάβρα, Περιβόλι (11η φωτογραφία), Ξυνιάδα, Λαμία, Καμμένα Βούρλα.


Η διαδρομή της δεύτερης ημέρας
Τα συνολικά χιλιόμετρα ολόκληρης της διαδρομής και των δύο ημερών ήταν 1.630, και όπως φαίνεται από τις προαναφερόμενες περιοχές, ιδιαίτερα κλειστή!


Road book, βασικό στοιχείο στην προετοιμασία
 

Πολλά μέτρα αποτυπωμένης διαδρομής πάνω στον χάρτη
  

Έτοιμο προς εγκατάσταση στη μηχανή και χρήση



Καλιακούδα και Χελιδώνα από το ξενοδοχείο Montana στο Καρπενήσι


Το ξενοδοχείο και πίσω το Βελούχι

 

Η κεντρική είσοδος
 

Χτισμένο σε πανοραμική θέση


Η Καλιακούδα με λίγα χιόνια
 

Τουλίπα
 

Λουλούδια από τον κήπο
 

Έντονα χρώματα
 

Λίγο πριν τη δύση πίσω από τα βουνά
 

Λίγες ώρες πριν την εκκίνηση



Gentlemen, start your engines!
     


                  Στην διαδρομή Λουτροπηγή - Κέδρος δίπλα στην τεχνιτή λίμνη Σμοκόβου

 

Η πρώτη μας φωτογραφία στο Κουτσόχερο
 

Μικρή στάση στο Δαμάσι
 

Παλιό κάστρο στον απέναντι λόφο από το χωριό
 

Θορυβώδη χελιδόνια!
 

Το Road Book και το GPS, οι πλοηγοί μου στη μηχανή
   


                                     Ανεβαίνοντας προς την Βερδικούσσα Ελασσόνας






Η 2η φωτογραφία λίγο πριν το Πολύφυτο
 

Μόλις είχε γεννηθεί το μικρό μοσχαράκι
 

Ακόμα φαίνεται ο ομφάλιος λώρος!
 

Η μαμά ξεκουράζεται
 

Ομαδική 2η φωτογραφία

Φτάνοντας στο σημείο τερματισμού του παιχνιδιού μέσης ταχύτητας
 
Φτάνει ο Αποστόλης


Ο Θανάσης και ο Γιώργος
 
Τερματισμός και για τον Μπάμπη
 
Ρολόΐ ακριβείας!
 
Τα συνήθη θύματα του 36ώρου!!
 
Μάγουλο καρό!!
 
Μικρή ανάσα πριν τη συνέχιση του οδοιπορικού

 
Στο Νυμφαίο τα άλογα κυκλοφορούν σαν... τις γάτες!!
 
Είναι πολύ φιλικά με τους ανθρώπους...
 
...και δέχονται ευχάριστα τα χάδια
 
Τραβούν τη δική τους πορεία!
 
Στο καφενείο πήραμε το Road Book της υπόλοιπης ημέρας
 
Το υπέροχο πετρόχτιστο Νυμφαίο
 
Σαν ζωγραφιά!
 
Wallpaper!!
 
Και χωρίς σύννεφα!
 
Είναι και τα άλογα περίεργα! Μάλον εξεπλάγησαν με τόσες μηχανές.
  
Το συγκεκριμένο άλογο είχε μανία με τη μηχανή του Αποστόλη!

Η 3η φωτογραφία κοντά στη Δροσοπηγή
 
Η 4η φωτογραφία στους Ψαράδες

Από τα πιο μαγικά μέρη στην Ελλάδα...

 
...οι Ψαράδες με την ορεινή λίμνη των Πρεσπών!
 
Η 5η φωτογραφία (ή ότι φάνηκε από αυτή) στον Πεντάλοφο.

Μετά από αρκετή ώρα και ακόμη περισσότερη κούραση φτάσαμε στο ξενοδοχείο στα Ιωάννινα, γύρω στι 01:00 το βράδυ. Μπάνιο, λίγο φαγητό και ύπνο, όσο τουλάχιστον θα προλαβαίναμε αφού την επόμενη θα ξεκινούσαμε και πάλι νωρίς.

Μετά από ένα καλό πρωινό, βρεθήκαμε και πάλι στον δρόμο για να καλύψουμε τα επίσης πολλά και δύσκολα χιλιόμετρα της Κυριακής. Γρήγορος ανεφοδιασμός στα Ιωάννινα και δρόμο προς τα Ζαγοροχώρια!


Η 6η φωτογραφία στην γέφυρα του ποταμού Αώου
 

Ο ποταμός έρχεται ορμητικός από τα βουνά της Πίνδου...
 

...και φεύγει προς την Αλβανία


Το κόκπιτ!!

Αναμνηστικές φωτογραφίες

Ο Γιώργος

 
Hima & Cota mc. Και οι 6 ήταν υπέροχοι!!!




                 Ανεβαίνοντας από το Δίστρατο προς το χιονοδρομικό κέντρο της Βασιλίτσας
 


                           Στον δρόμο ανάμεσα στα χωριά Σμίξη και Περιβόλι Γρεβενών

 
Μικρή στάση στο καταφύγιο της Βοβούσας
 
Καθαρισμός κράνους...
 
...ενδελεχώς!!
 
Γρήγορα ένα καφέ!!
 
Λες να την άρπαξα...;

Joe Bar team!!


Διάσπαρτοι!!!


 
7η φωτογραφία και τέλος παιχνιδιού παρατήρησης λίγο πριν το Μέτσοβο
 
8η φωτογραφία στην γέφυρα του ποταμού Άραχθου
 
Μικρή στάση σε κάποιο χωριό των Τζουμέρκων

Τα Τζουμέρκα μέσα στα σύννεφα

"Ξεκούραση" και για τις μηχανές!


Ευκαιρία για τηλέφωνο στα αγαπημένα πρόσωπα

9η φωτογραφία στην γέφυρα του ποταμού Καλεντίνη
 
Ο ποταμός χύνεται στην τεχνιτή λίμνη της Άρτας
 
Υπέροχο τοπίο!

Σύντομη στάση στο υπό κατασκευή φράγμα της Συκιάς
 
Μεγαλειώδες έργο σε άγριο τοπίο
 
Το σχέδιο είναι με την κατασκευή του φράγματος...
 
...να εκτρέψουν την κοίτη προς τον Θεσσαλικό κάμπο για ύδρευση!
 
Άγραφα!!
 
Μαγικό και άγριο μαζί τοπίο
 
Τα πάντα περιστοιχίζονται από ψηλές κορυφές!

Οι χιονούρες δείχνουν το τι χειμώνας επικρατεί εδώ
 
Είμαστε στις τελευταίες μεγάλες ανηφόρες
 
Αναμνηστική!
 
10η φωτογραφία σε νερόμυλο κοντά στο Ανθοχώρι Καρδίτσας
 
Γάργαρο νερό!
 
Ο ανακατασκευασμένος νερόμυλος
 
Το δειλινό μας έπιασε στην λίμνη Πλαστήρα
 
Εκτός από τον θόρυβο των μηχανών, τα πάντα είναι ήρεμα και γαλήνια
 
Τα χρώματα είναι μοναδικά...
 
...και το νερό μας ξεκουράζει καθώς το χαζεύουμε
 
Ο Θανάσης


Ο Μπάμπης
 
Όλα είναι δρόμος (όμορφος)!
 
Ο Αποστόλης
 
Ο Γιώργος

Φωτό και δρόμο, γιατί έχουμε μέλλον ακόμα!!

11η και τελευταία φωτογραφία στο χωριό Περιβόλι
 
Η στιγμή του τερματισμού στα Καμένα Βούρλα!
 
Και η αναμνηστική φωτογραφία της ομάδας!

Στη συνέχεια, διανυκτερεύσαμε στα Καμένα Βούρλα (λόγω κούρασης) και την επόμενη μέρα επιστρέψαμε στην Αθήνα. Μετά από δυόμιση εβδομάδες ακολούθησε η απονομή των νικητών, με την μεγάλη έκλπηξη και χαρά της απόσπασης τριών βραβείων!

Τρίτο ατομικό κύπελλο!
 
Μεγάλη χαρά και έκπληξη!

Βράβευση για το τρίτο κύπελλο του ομαδικού!
 
Διπλή χαρά!
 
Το πρώτο μας ομαδικό κύπελλο σε 36ωρο!
 
Ήταν άξιοι!!!
 
Με πρόταση του Αποστόλη, αποφασίσαμε το κύπελλο να το δώσουμε...
 
...στον δημιουργό της υπέροχης φετινής διαδρομής του 36ωρου!
 
Με το κύπελλο στα χέρια!!

Κάπως έτσι τέλειωσε και το φετινό 36ωρο. Πολύ ευχάριστα για όλους μας, τόσο για τα κύπελλα και τα βραβεία, αλλά κυρίως, γιατί όλα έγιναν χωρίς το παραμικρό πρόβλημα. Τα χιλιόμετρα είναι πολλά, ο χρόνος περιορισμένος, η κούραση μεγάλη και το ενδεχόμενο για κάποιο ατύχημα πάντα καραδοκεί. Όμως η μεγάλη προσοχή από μέρους μας, αλλά και η τύχη μας έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια να περνάμε μόνο καλά. Και έχουμε σκοπό για όσο συνεχίσουμε να τρέχουμε στο 36ωρο οδοιπορικό αντοχής, να κάνουμε πάντα το ίδιο!