Άλλη μια χρονιά στην μοτοσυκλετιστική μου πλάτη, με ένα ακόμη 36ωρο, το ένατο για εμένα, να έχει ολοκληρωθεί επιτυχώς, και αυτή την φορά με την απόλυτη σημασία της λέξης!
Για δεύτερη φορά βρέθηκα ανάμεσα σε αυτούς που είχαν την τύχη να κρατούν το τρόπαιο νίκης, και συγκεκριμένα αυτό της τρίτης θέσης στην γενική ατομική κατάταξη. Η πρώτη ήταν το 2005, καθώς και τότε είχα καταλάβει την ίδια θέση. Επιπλέον, και σαν ομάδα, ιστορική πια στον θεσμό του 36ωρου το Hima & Cota mc, καταλάβαμε επίσης την τρίτη θέση, καθώς και ο συνοδοιπόρος Δημήτρης Καρακαντές που κέρδισε επάξια για πολλοστή φορά το βραβείο πενταετίας, "Τζιβόγλου"!
Η φετινή διαδρομή κινήθηκε κυρίως στην Ήπειρο και είχε την ονομασία "Πίνδος 2011".
Η εκκίνηση του 14ου 36ωρου, έγινε από το Καρπενήσι το Σάββατο 7 Μαΐου νωρίς το πρωί, στο οποίο είχαμε φτάσει από την προηγούμενη εκεί. Το σύνολο της διαδρομής χαρακτηρίστικε μία από τις πιο δύσκολες από αυτές των προηγούμενων 14 χρόνων, αλλά ταυτόχρονα και μία από τις πιο όμορφες.
Η πορεία της πρώτης ημέρας περνούσε από τα εξής σημεία: Καρπενήσι, ράχες Τυμφρηστού, Ρεντίνα, Λουτροπηγή, Κέδρος, Σοφάδες, Πρόδρομος, Παλαμάς, Ιτέα, Κάστρο, Κουτσόχερο (1η φωτογραφία), Δαμάσι, Βερδικούσα, Κεφαλόβρυσο, Ελάτη, Τρανόβαλτο, Σέρβια, Βελβεντός, Πολύφυτο (2η φωτογραφία), Ριζώματα, Σφηκιά, παραποτάμια διαδρομή Αλιάκμονα, Βέροια, Κάτω Βέρμιο (πορεία με μέση ωριαία ταχύτητα), Νάουσα, Σκύδρα, Έδεσσα, Αετός, Νυμφαίο, Δροσοπηγή (3η φωτογραφία), Βίτσι, Άγιος Αντώνιος, Γαύρος, Ψαράδες Πρεσπών (4η φωτογραφία), Γαύρος, Νεάπολη, Πεντάλοφος (5η φωτογραφία), Επταχώρι, Κόνιτσα, Καλπάκι, Ιωάννινα.
Τα συνολικά χιλιόμετρα ολόκληρης της διαδρομής και των δύο ημερών ήταν 1.630, και όπως φαίνεται από τις προαναφερόμενες περιοχές, ιδιαίτερα κλειστή!
Road book, βασικό στοιχείο στην προετοιμασία
Πολλά μέτρα αποτυπωμένης διαδρομής πάνω στον χάρτη
Έτοιμο προς εγκατάσταση στη μηχανή και χρήση
Καλιακούδα και Χελιδώνα από το ξενοδοχείο Montana στο Καρπενήσι
Το ξενοδοχείο και πίσω το Βελούχι
Η κεντρική είσοδος
Χτισμένο σε πανοραμική θέση
Η Καλιακούδα με λίγα χιόνια
Τουλίπα
Λουλούδια από τον κήπο
Έντονα χρώματα
Λίγο πριν τη δύση πίσω από τα βουνά
Λίγες ώρες πριν την εκκίνηση
Gentlemen, start your engines!
Στην διαδρομή Λουτροπηγή - Κέδρος δίπλα στην τεχνιτή λίμνη Σμοκόβου
Η πρώτη μας φωτογραφία στο Κουτσόχερο
Μικρή στάση στο Δαμάσι
Παλιό κάστρο στον απέναντι λόφο από το χωριό
Θορυβώδη χελιδόνια!
Το Road Book και το GPS, οι πλοηγοί μου στη μηχανή
Ανεβαίνοντας προς την Βερδικούσσα Ελασσόνας
Η 2η φωτογραφία λίγο πριν το Πολύφυτο
Μόλις είχε γεννηθεί το μικρό μοσχαράκι
Ακόμα φαίνεται ο ομφάλιος λώρος!
Η μαμά ξεκουράζεται
Ομαδική 2η φωτογραφία
Φτάνοντας στο σημείο τερματισμού του παιχνιδιού μέσης ταχύτητας
Φτάνει ο Αποστόλης
Ο Θανάσης και ο Γιώργος
Τερματισμός και για τον Μπάμπη
Ρολόΐ ακριβείας!
Τα συνήθη θύματα του 36ώρου!!
Μάγουλο καρό!!
Μικρή ανάσα πριν τη συνέχιση του οδοιπορικού
Στο Νυμφαίο τα άλογα κυκλοφορούν σαν... τις γάτες!!
Είναι πολύ φιλικά με τους ανθρώπους...
...και δέχονται ευχάριστα τα χάδια
Τραβούν τη δική τους πορεία!
Στο καφενείο πήραμε το Road Book της υπόλοιπης ημέρας
Το υπέροχο πετρόχτιστο Νυμφαίο
Σαν ζωγραφιά!
Wallpaper!!
Και χωρίς σύννεφα!
Είναι και τα άλογα περίεργα! Μάλον εξεπλάγησαν με τόσες μηχανές.
Το συγκεκριμένο άλογο είχε μανία με τη μηχανή του Αποστόλη!
Η 3η φωτογραφία κοντά στη Δροσοπηγή
Η 4η φωτογραφία στους Ψαράδες
Από τα πιο μαγικά μέρη στην Ελλάδα...
...οι Ψαράδες με την ορεινή λίμνη των Πρεσπών!
Η 5η φωτογραφία (ή ότι φάνηκε από αυτή) στον Πεντάλοφο.
Μετά από αρκετή ώρα και ακόμη περισσότερη κούραση φτάσαμε στο ξενοδοχείο στα Ιωάννινα, γύρω στι 01:00 το βράδυ. Μπάνιο, λίγο φαγητό και ύπνο, όσο τουλάχιστον θα προλαβαίναμε αφού την επόμενη θα ξεκινούσαμε και πάλι νωρίς.
Μετά από ένα καλό πρωινό, βρεθήκαμε και πάλι στον δρόμο για να καλύψουμε τα επίσης πολλά και δύσκολα χιλιόμετρα της Κυριακής. Γρήγορος ανεφοδιασμός στα Ιωάννινα και δρόμο προς τα Ζαγοροχώρια!
Η 6η φωτογραφία στην γέφυρα του ποταμού Αώου
Ο ποταμός έρχεται ορμητικός από τα βουνά της Πίνδου...
...και φεύγει προς την Αλβανία
Το κόκπιτ!!
Αναμνηστικές φωτογραφίες
Ο Γιώργος
Hima & Cota mc. Και οι 6 ήταν υπέροχοι!!!
Ανεβαίνοντας από το Δίστρατο προς το χιονοδρομικό κέντρο της Βασιλίτσας
Στον δρόμο ανάμεσα στα χωριά Σμίξη και Περιβόλι Γρεβενών
Μικρή στάση στο καταφύγιο της Βοβούσας
Καθαρισμός κράνους...
...ενδελεχώς!!
Γρήγορα ένα καφέ!!
Λες να την άρπαξα...;
Joe Bar team!!
Διάσπαρτοι!!!
7η φωτογραφία και τέλος παιχνιδιού παρατήρησης λίγο πριν το Μέτσοβο
8η φωτογραφία στην γέφυρα του ποταμού Άραχθου
Μικρή στάση σε κάποιο χωριό των Τζουμέρκων
Τα Τζουμέρκα μέσα στα σύννεφα
"Ξεκούραση" και για τις μηχανές!
Ευκαιρία για τηλέφωνο στα αγαπημένα πρόσωπα
9η φωτογραφία στην γέφυρα του ποταμού Καλεντίνη
Ο ποταμός χύνεται στην τεχνιτή λίμνη της Άρτας
Υπέροχο τοπίο!
Σύντομη στάση στο υπό κατασκευή φράγμα της Συκιάς
Μεγαλειώδες έργο σε άγριο τοπίο
Το σχέδιο είναι με την κατασκευή του φράγματος...
...να εκτρέψουν την κοίτη προς τον Θεσσαλικό κάμπο για ύδρευση!
Άγραφα!!
Μαγικό και άγριο μαζί τοπίο
Τα πάντα περιστοιχίζονται από ψηλές κορυφές!
Οι χιονούρες δείχνουν το τι χειμώνας επικρατεί εδώ
Είμαστε στις τελευταίες μεγάλες ανηφόρες
Αναμνηστική!
10η φωτογραφία σε νερόμυλο κοντά στο Ανθοχώρι Καρδίτσας
Γάργαρο νερό!
Ο ανακατασκευασμένος νερόμυλος
Το δειλινό μας έπιασε στην λίμνη Πλαστήρα
Εκτός από τον θόρυβο των μηχανών, τα πάντα είναι ήρεμα και γαλήνια
Τα χρώματα είναι μοναδικά...
...και το νερό μας ξεκουράζει καθώς το χαζεύουμε
Ο Θανάσης
Ο Μπάμπης
Όλα είναι δρόμος (όμορφος)!
Ο Αποστόλης
Ο Γιώργος
Φωτό και δρόμο, γιατί έχουμε μέλλον ακόμα!!
11η και τελευταία φωτογραφία στο χωριό Περιβόλι
Η στιγμή του τερματισμού στα Καμένα Βούρλα!
Και η αναμνηστική φωτογραφία της ομάδας!
Στη συνέχεια, διανυκτερεύσαμε στα Καμένα Βούρλα (λόγω κούρασης) και την επόμενη μέρα επιστρέψαμε στην Αθήνα. Μετά από δυόμιση εβδομάδες ακολούθησε η απονομή των νικητών, με την μεγάλη έκλπηξη και χαρά της απόσπασης τριών βραβείων!
Τρίτο ατομικό κύπελλο!
Μεγάλη χαρά και έκπληξη!
Βράβευση για το τρίτο κύπελλο του ομαδικού!
Διπλή χαρά!
Το πρώτο μας ομαδικό κύπελλο σε 36ωρο!
Ήταν άξιοι!!!
Με πρόταση του Αποστόλη, αποφασίσαμε το κύπελλο να το δώσουμε...
...στον δημιουργό της υπέροχης φετινής διαδρομής του 36ωρου!
Με το κύπελλο στα χέρια!!
Κάπως έτσι τέλειωσε και το φετινό 36ωρο. Πολύ ευχάριστα για όλους μας, τόσο για τα κύπελλα και τα βραβεία, αλλά κυρίως, γιατί όλα έγιναν χωρίς το παραμικρό πρόβλημα. Τα χιλιόμετρα είναι πολλά, ο χρόνος περιορισμένος, η κούραση μεγάλη και το ενδεχόμενο για κάποιο ατύχημα πάντα καραδοκεί. Όμως η μεγάλη προσοχή από μέρους μας, αλλά και η τύχη μας έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια να περνάμε μόνο καλά. Και έχουμε σκοπό για όσο συνεχίσουμε να τρέχουμε στο 36ωρο οδοιπορικό αντοχής, να κάνουμε πάντα το ίδιο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου