Υπέροχη ποδηλατική βόλτα στον Υμηττό...

Μετά από αρκετό καιρό απουσίας από τα "χωμάτινα ποδηλατικά δρώμενα", κατάφερα επιτέλους και έκανα μια υπέροχη κυκλική βόλτα στους χωματόδρομους του Υμηττού. Την συγκεκριμένη διαδρομή την είχα σχεδιάσει από καιρό πριν και μπορώ να πω πως την θεωρούσα και λίγο πρόκληση μιας και μου φαινόταν κάπως δύσκολη, υψομετρικά και σε απόσταση, με αρκετά σκαμπανεβάσματα. Μην ξεχνάμε πως η ποδηλατική μου δράση, εκτός του ότι είναι σε αρχικό (ξανά) στάδιο, δεν είναι και τόσο συχνή και συνεχής, τουλάχιστον όσο θα ήθελα. 

Ο Υμηττός λίγο πριν τον επισκευθώ

Έτσι λοιπόν, έβαλα σε ένα σακίδιο τα απαραίτητα (νερό, κολατσιό, αδιάβροχο, εργαλεία), πήρα το GPS και την φωτογραφική μηχανή, φόρτωσα το ποδήλατο στο αμάξι και δρόμο για τον Υμηττό. 

Στην αρχή της διαδρομής

Η αρχή της διαδρομής ξεκίνησε στην διασταύρωση του δρόμου που πηγαίνει από την Καλοπούλα προς τον Πύργο Ανθούσας, με τον χωματόδρομο που κατευθύνεται προς τον Κουταλά. Το πρώτο κομάτι του χωματόδρομου μέχρι και το πυροφυλάκιο ήταν ιδιαίτερα εύκολο χωρίς σχεδόν καμία υψομετρική διαφορά. Αμέσως μετά το πυροφυλάκιο, ξεκινάει ένα έντονα ανηφορικό μονοπάτι και σε 200 μέτρα συνδέεται με τον χωματόδρομο που φτάνει μέχρι την τελευταία στροφή πριν από τις κεραίες. Οι κλίσεις σ’ αυτόν τον χωματόδρομο ήταν ηπιότερες απ’ ότι περίμενα, προφανώς λόγω των μακρυών τους τμημάτων σε όλο το μήκος της πλαγιάς του βουνού. Σε όλη την διαδρομή υπήρχαν φθινοπωρινά λουλούδια και έντονες μυρωδιές, δείχνοντας την μεγάλη ποικιλία της χλωρίδας (αλλά και της πανίδας) που περιλαμβάνει ο Υμηττός.

Βγαίνοντας από το μονοπάτι στον χωματόδρομο 

Το μονοπάτι "κόβει" δρόμο 

Η κατάσταση του χωματόδρομου είναι πολύ καλή

Το Κακόρεμα του Υμηττού

 

Λουλούδια του φθινοπώρου με φανταστικά χρώματα....

...και σχήματα!!!
 

Φτάνοντας κάτω από τις κεραίες, κατευθύνθηκα νότια προς την περιοχή «Πύργος» και στην συνέχεια ακολούθησα τον χωματόδρομο που κατεβαίνει στην Αργυρούπολη. Το τμήμα της κατάβασης ήταν αρκετά πετρώδες ιδίως στην αρχή, αλλά όχι με ιδιαίτερες δυσκολίες. Το τμήμα αυτό της διαδρομής είχε εξαιρετική θέα προς την παραλιακή, τον Σαρωνικό κόλπο και τα νησιά του.

Το Κακόρεμα από πάνω

 

Η θέα από την περιοχή "Πύργος"

Πάνω από την Αργυρούπολη η θέα είναι απεριόριστη

Πάνω από το ρέμα Πιρναρή

Πάνω από τα νότια προάστεια

 

Το παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού στο βάθος

Από την ημιορεινή περιοχή πάνω από την Αργυρούπολη, ακολούθησα τον περιμετρικό χωματόδρομο που κινείται ψηλότερα από τον αστικό ιστό, και φτάνει μέσα από, άλλοτε πυκνοδασωμένες περιοχές, μέχρι τη Μονή του Αγίου Ιωάννη του Καρέα. Πρόκειται  για ένα καταπληκτικό κομάτι χωρίς πολλές αλλαγές στην ισοϋψή γραμμή. Σίγουρα, πριν από την φωτιά του 1998 που κατέστρεψε το δάσος, το μέρος πρέπει να ήταν ιδιαίτερα μαγευτικό, αλλά πλέον.... 

Ο περιμετρικός δρόμος πάνω από την πόλη

Δυστυχώς αυτό το φίδι ήταν σκοτωμένο

Η περιοχή είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή

Τα δέντρα που έχουν απομείνει μετά την φωτιά είναι λιγοστά

Το μνημείο των πεσόντων πυροσβεστών

Λίγο μετά από το μνημείο, έφτασα στη Μονή Αγίου Ιωάννη του Καρέα και από εκεί  συνέχισα μέσα από το δίκτυο των χωματόδρομων της περιοχής Κουταλά. Η επιστροφή στο αρχικό σημείο της βόλτας μου ήταν εύκολη σε σχέση με την επιλογή της διαδρομής, αλλά αρκετά δύσκολη καθώς ήμουν ήδη αρκετά κουρασμένος και είχα κάποιες «καλές» ανηφόρες να καλύψω. 

Μισογκρεμισμένος δρόμος

Με θέα στα απογευματινά χρώματα

Μία δεξαμενή μέσα στο δάσος

Στο τέλος της διαδρομής

Ο χάρτης με την πορεία σημειωμένη επάνω του

Στην επιστροφή για το σπίτι, με συνόδευε μία υπέροχη και γλυκιά αίσθηση ευχαρίστησης (παρ' όλη την κούραση), η οποία συνέχισε να με γεμίζει για αρκετές ημέρες μετά. 

Το track της διαδρομής σε μορφή gpx λήψη εδώ.

Το track της διαδρομής σε μορφή kml λήψη εδώ.